Zespół cieśni nadgarstka to schorzenie spowodowane uciskiem nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka, co prowadzi do bólu nadgarstka, zaburzeń czucia oraz zaburzeń ruchowych. Objawy cieśni nadgarstka obejmują mrowienie, drętwienie oraz osłabienie chwytu, zwłaszcza w nocy lub podczas wykonywania powtarzalnych ruchów ręką. Diagnostyka cieśni nadgarstka to kombinacja badań fizykalnych i obrazowych, w tym USG oraz EMG (elektromiografii). Epidemiologia i czynniki ryzyka, w tym obciążenie genetyczne, wpływające na rozwój zespołu cieśni nadgarstka są bardzo złożone. Mimo licznych badań, mechanizmy, które prowadzą do tej choroby, nie są w pełni poznane. Przyjmuje się, że wystąpienie choroby może być spowodowane długotrwałym przeciążeniem ręki, obrzękiem nerwu pośrodkowego lub przewlekłym stanem zapalnym.
Leczenie zespołu cieśni nadgarstka może być zarówno zachowawcze, jak i operacyjne – w przypadku zaawansowanego stadium konieczny jest zabieg operacyjny. Leczenie nieoperacyjne cieśni nadgarstka obejmuje unikanie obciążenia, noszenie ortezy, farmakologię oraz fizjoterapię.
Rehabilitacja po operacji cieśni nadgarstka jest kluczowa dla powrotu do pełnej sprawności i minimalizowania powikłań po operacji, pomaga w redukcji bólu i przywróceniu pełnej sprawności nadgarstka, dłoni i palców.
Skąd jednak wiadomo, że nadszedł czas, by myśleć poważnie o leczeniu zespołu cieśni nadgarstka? Oto 6 objawów, które nie można bagatelizować: